Evlilik, iki insanın hayatlarını birleştirdiği kutsal bir bağ olmakla birlikte, aynı zamanda hukuki bir sözleşmedir. Bu sözleşme, sadece kişisel ilişkileri değil, aynı zamanda çiftlerin mal varlıklarını da düzenler. Evlilik öncesi veya sırasında yapılan evlilik sözleşmesi, çiftlerin gelecekteki olası anlaşmazlıkları önlemede önemli bir role sahiptir.

Evlilik Sözleşmesi Nedir?
Evlilik sözleşmesi, daha doğru adıyla mal rejimi sözleşmesi, evlenecek çiftlerin mal varlıklarının evlilik süresince ve sonrasında nasıl yönetileceğini belirleyen bir hukuki anlaşmadır. Bu sözleşme sayesinde çiftler, kanunda öngörülen yasal mal rejimini değiştirebilir veya kendi aralarında farklı bir düzenleme yapabilirler.

Evlilik Sözleşmesinin Önemi
Evlilik sözleşmesinin önemi, aşağıdaki nedenlerle açıklanabilir:

• Hukuki Güvenlik: Evlilik sözleşmesi, olası anlaşmazlıkları önleyerek hukuki güvenlik sağlar.
  
• Özgür İrade: Çiftler, kendi tercihlerine göre mal varlıklarını düzenleyebilirler.
  
• Şeffaflık: Mal varlıkları konusunda açıklık sağlayarak, ileride oluşabilecek sorunların önüne geçer.
  
• Boşanma Durumunda Kolaylık: Boşanma halinde mal paylaşımı konusunda anlaşmazlık yaşanmasını engeller.
  

• Noterde Düzenleme: Sözleşme, mutlaka bir noter huzurunda düzenlenmeli veya onaylanmalıdır.
  
• Tarafların İmzaları: Sözleşme, taraflarca ve gerektiğinde yasal temsilcileri tarafından imzalanmalıdır.
  
• Kanuna Aykırılık Bulunmaması: Sözleşme, kanunda belirtilen sınırlar içinde kalmalıdır. Kamu düzenine ve ahlaka aykırı hükümler içermemelidir.
  
• Serbest İrade: Sözleşmeye taraf olan kişilerin, serbest iradeleriyle sözleşmeyi imzalamış olmaları gerekir.
  

• Mal Rejimi: Yasal mal rejimi yerine farklı bir mal rejimi (örneğin, mal ayrılığı, katılım rejimi) seçilebilir.
  
• Mal Varlıklarının Paylaşımı: Boşanma halinde mal varlıklarının nasıl paylaşılacağı belirlenebilir.
  
• Borçların Sorumluluğu: Eşlerin borçlarından kimin sorumlu olacağı belirtilebilir.
  
• Miras Hakları: Miras hakları konusunda düzenlemeler yapılabilir.
  
• Özel Varlıkların Korunması: Belirli bir taşınmaz veya değerlinin korunması gibi özel durumlar sözleşmeye eklenebilir.
  

• Planlama: Gelecekteki olası durumlar için önceden planlama yapma imkanı sağlar.
  
• Hukuki Güvenlik: Anlaşmazlıkları önleyerek hukuki belirsizlik ortadan kaldırır.
  
• Özgür İrade: Çiftler, kendi tercihlerine göre bir düzenleme yapabilirler.
  

• Karmaşıklık: Hukuki bir süreç olduğundan, uzman bir avukattan destek alınması gerekebilir.
  
• İlişkide Güvensizlik: Bazı çiftler için evlilik sözleşmesi, ilişkiye güvensizlik olarak algılanabilir.
  
• Esneklik Sınırlılığı: Bir kez imzalandığında sözleşmeyi değiştirmek her zaman kolay olmayabilir.
  
  

Evlilik, iki insanın hayatlarını birleştirmesiyle birlikte, hukuki bir sözleşmedir. Bu sözleşme, sadece kişisel ilişkileri değil, aynı zamanda mal varlıklarını da düzenler. Evlilik öncesi veya sırasında eşlerin hangi mal rejimini seçeceği, ileride yaşanabilecek anlaşmazlıkları önlemek ve hakların korunması açısından büyük önem taşır. Bu yazıda, mal ayrılığı rejimi, özellikleri, avantajları, dezavantajları ve boşanma durumunda mal paylaşımı süreci detaylı bir şekilde ele alınacaktır.
Mal Ayrılığı Rejimi Nedir?
Mal ayrılığı rejimi, evlilik sırasında eşlerin kendi kazançları ve malları üzerinde tam bir tasarruf hakkına sahip olduğu bir mal rejimidir. Bu durumda, eşlerin evlilik süresince edindiği tüm mal varlığı, diğer eşin mal varlığından ayrı olarak değerlendirilir. Yani, eşler sanki evli değilmiş gibi kendi mallarına sahip olurlar.
Mal Ayrılığı Rejiminin Özellikleri

• Ayrı Mal Varlığı: Eşlerin evlilik süresince edindiği tüm gelirler, taşınır ve taşınmaz mallar, borçlar tamamen kendilerine aittir.
  
• Sorumluluk: Her eş, kendi borçlarından sorumludur. Bir eşin borçları, diğer eşin mal varlığına yöneltilemez.
  
• İstisnalar: Bazı durumlarda, eşlerin ortaklaşa kullandıkları veya birlikte edindikleri malların paylaşımı gerekebilir. Ancak, bu durumlar istisnai olup, genel olarak eşlerin mal varlıkları ayrı tutulur.
  
  

• Bireysel Özgürlük: Eşler, kendi mal varlıkları üzerinde tam bir tasarruf hakkına sahip olduklarından, daha bağımsız kararlar alabilirler.
  
• Borç Riskini Azaltma: Bir eşin borçları, diğer eşin mal varlığını etkilemez.
  
• Miras Hukukunda Kolaylık: Miras paylaşımı işlemleri, mal ayrılığı rejiminde daha basittir.
  
• İş Dünyasında Esneklik: Kendi işine sahip olan eşler, işlerinin risklerini diğer eşlerine yansıtmak istemeyebilirler.
  

• Dayanışma Eksikliği: Eşler arasında maddi bir dayanışma eksikliği olabilir.
  
• Mal Paylaşımında Zorluk: Evlilik sona erdiğinde, ortak kullanılan malların veya değer artışının paylaşımı konusunda anlaşmazlıklar yaşanabilir.
  
• Gelecekteki Durumlar İçin Belirsizlik: Evlilik süresince eşlerden birinin maddi durumu diğerine göre daha iyi hale gelirse, bu durum adaletsizlikler yaratabilir.
  

• Önceki Evliliklerden Mal Varlığı Olanlar: Önceki evliliklerden mal varlığı olan eşler, yeni evliliklerinde mal ayrılığı rejimini tercih edebilirler.
  
• Kendi İşine Sahip Olanlar: Kendi işine sahip olan eşler, işlerinin risklerini diğer eşlerine yansıtmak istemeyebilirler.
  
• Miras Bekleyenler: Miras bekleyen eşler, miras alacakları mal varlığının korunması için mal ayrılığı rejimini tercih edebilirler.
  
• Mal Varlığını Ayrı Tutmak İsteyenler: Eşlerden biri, mal varlığını diğerinden tamamen ayırmak istiyorsa bu rejimi seçebilir.
  
  

• Ortak Kullanılan Mallar: Eşlerin birlikte kullandığı ev, araba gibi malların değeri, eşit veya katkıları oranında paylaşılır.
  
• Değer Artışı: Evlilik süresince bir eşin malının değerinde artış olursa, bu artışın bir kısmı diğer eşle paylaşılır.
  
• Borçlar: Eşlerin ortak borçları varsa, bu borçlar da eşit veya katkıları oranında paylaşılır.
  

Resmi nikah, evlilik birliğinin hukuki temelini oluşturur ve çiftlere yasal haklar ve sorumluluklar kazandırır. Türk Medeni Kanunu’na göre, bir evliliğin geçerli olabilmesi için resmi nikahın gerçekleştirilmesi zorunludur. Nikahın usulüne uygun yapılmaması durumunda evlilik geçersiz sayılabilir. Bu makalede, resmi nikahın geçerlilik şartlarını, nasıl yapıldığını ve tarafların yükümlülüklerini detaylı bir şekilde inceleyeceğiz.



Resmi Nikah Nedir?
Resmi nikah, devletin yetkilendirdiği kurumlar tarafından düzenlenen ve evliliğin hukuken tanınmasını sağlayan bir işlemdir. Türk hukukuna göre, dini nikah tek başına evlilik için yeterli değildir. Resmi nikah sayesinde eşler, miras, mal paylaşımı, sosyal güvenlik gibi birçok konuda yasal haklara sahip olur.
Resmi Nikahın Geçerlilik Şartları
Resmi nikahın geçerli olabilmesi için bazı hukuki ve idari şartların yerine getirilmesi gerekir:
1. Tarafların Evlenme Ehliyeti

• Yaş Sınırı: Türk Medeni Kanunu’na göre, kadın ve erkek 17 yaşını doldurmuş olmalıdır. Ancak, hakim kararıyla 16 yaşını dolduranlar da evlenebilir.
  
• Akıl Sağlığı: Tarafların evlenme ehliyetine sahip olabilmesi için akıl sağlığının yerinde olması gerekir.
  

• Yakın Akrabalık: Kan hısımlığı bulunan kişiler arasında evlilik yapılamaz. Örneğin, kardeşler veya amca-yeğen gibi yakın akrabaların evlenmesi yasaktır.
  
• Mevcut Evlilik: Bir kişi, mevcut bir evliliği sona ermeden yeniden evlenemez. Çok eşlilik Türk hukukunda yasaktır.
  
• Belirli Hastalıklar: Bulaşıcı veya genetik bazı hastalıklar evlilik için engel oluşturabilir.
  

• Nüfus cüzdanı veya kimlik kartı
  
• Sağlık raporu (evlenmeye engel hastalık olmadığını gösterir)
  
• İkametgah belgesi
  
• Son altı ayda çekilmiş vesikalık fotoğraf
  

• Başvuru: Çiftler, evlenme dosyası için gerekli belgelerle birlikte nüfus müdürlüğüne veya belediyeye başvurur.
  
• Sağlık Kontrolü: Çiftler, evlenmeye engel teşkil eden bir hastalığa sahip olmadıklarını belgelemek için sağlık raporu alır.
  
• Nikah Tarihi Belirleme: Başvuru kabul edildikten sonra, nikah tarihi belirlenir.
  
• Nikahın Kıyılması: Belirlenen tarihte evlendirme memuru huzurunda nikah kıyılır. Çiftler, “Evet” diyerek evlilik iradelerini açıkça beyan eder.
  

• Mal Rejimi: Evlilikle birlikte çiftler, edinilmiş mallara katılma rejimine tabi olur. Evlilik öncesinde farklı bir mal rejimi tercih edilebilir.
  
• Miras Hakkı: Resmi nikahlı eşler, yasal mirasçı sıfatını kazanır.
  
• Sosyal Güvenlik: Eşlerden biri vefat ettiğinde, hayatta kalan eş emekli maaşı gibi sosyal haklardan yararlanabilir.
  
• Nafaka ve Tazminat: Boşanma durumunda, eşlerden biri nafaka veya tazminat talep edebilir.
  

• Kadın ve çocuklar yasal haklardan mahrum kalır.
  
• Mal paylaşımı ve nafaka gibi haklar talep edilemez.
  
• Taraflar arasında hukuki bir bağ oluşmadığı için sosyal güvenlik ve miras gibi konularda hak iddia edilemez.
  

Nişan, Türk Medeni Kanunu kapsamında düzenlenen, evlilik vaadine dayalı bir ilişkiyi ifade eder. Ancak her nişan evlilikle sonuçlanmaz ve bu durum çeşitli hukuki sonuçlar doğurur. Nişanın sona ermesi, tarafların maddi ve manevi haklarını etkileyebilecek hukuki süreçleri beraberinde getirebilir. Bu makalede, nişanın sona ermesi durumunda ortaya çıkabilecek hukuki meseleler ve tarafların haklarına değineceğiz.


Nişanın Sona Erme Sebepleri
Nişanın sona ermesi, tarafların iradesi ya da hukuki geçersizlik gibi nedenlere dayanabilir.

• Tarafların Ortak Kararıyla Sona Erme: İki tarafın karşılıklı anlaşarak nişanı bozması durumunda bir ihtilaf genellikle söz konusu olmaz. Ancak hediye ve tazminat gibi konular gündeme gelebilir.
  
• Tek Taraflı Kararla Sona Erme: Nişan, bir tarafın iradesiyle sona erdirilebilir. Bu durumda ayrılığın gerekçesi, tarafların hak ve yükümlülüklerini etkileyebilir.
  
• Hukuki Geçersizlik: Zorla nişanlanma, hata, hile gibi durumlarda nişan geçersiz sayılabilir ve sona erdirilebilir.
  

1. Hediye İadesi: Türk Medeni Kanunu’na göre nişan sırasında verilen hediyelerin iadesi talep edilebilir. Maddi değeri yüksek hediyelerin iadesi genellikle dava konusu olabilir.
   
2. Tazminat Talepleri: Haksız bir şekilde nişanın bozulması durumunda, maddi ve manevi tazminat talep edilebilir. Maddi tazminat, özellikle düğün hazırlıkları nedeniyle yapılan masrafları kapsarken, manevi tazminat tarafın kişilik haklarının zedelenmesi durumunda gündeme gelir.
   
3. Çocuk ve Mal Rejimi Meselesi: Nişanlılık döneminde doğan çocuklar için nafaka ve velayet konuları da hukuki bir sorun olarak karşımıza çıkabilir. Ayrıca, birlikte edinilen mallar üzerinde hak iddiası ortaya çıkabilir.
   

• Yazılı belgeleri (hediye faturaları, harcama dekontları) saklamalıdır.
  
• Avukat desteği almalıdır.
  
• Dava açmadan önce uzlaşma yollarını değerlendirmelidir.
  

Evlenme ehliyeti, bireylerin yasal olarak evlenmeye hak kazanabilmeleri için gerekli koşulları ifade eder. Türk Medeni Kanunu (TMK), bu konuda net düzenlemeler yaparak evlenme ehliyetini kamu düzenini ilgilendiren bir alan olarak değerlendirmiştir. Evlenme ehliyeti bulunmayan kişilerin yaptığı evlilikler, bazı durumlarda geçersizlikle sonuçlanabilir. Bu makalede, Türk hukukunda evlenme ehliyeti ve şartları detaylı olarak ele alınmaktadır.
Evlenme ehliyetine sahip olabilmek için belirli hukuki, biyolojik ve sosyal şartların sağlanması gereklidir. Bu şartlar, evlenmenin geçerli olmasını sağlamak amacıyla kanun koyucu tarafından düzenlenmiştir.



Yaş Şartı
Türk Medeni Kanunu’na göre, evlenme için gerekli olan yaş sınırı üç farklı şekilde düzenlenmiştir. Kanunen genel evlenme yaşı 18’dir. Bu yaşı dolduran bireyler, yasal temsilcilerinin iznine gerek olmadan evlenebilir. Ancak 17 yaşını doldurmuş bireyler, anne ve baba ya da yasal temsilcilerinin izniyle evlenebilir. Öte yandan, olağanüstü durumlarda 16 yaşını doldurmuş bireyler, mahkeme kararıyla evlenme hakkına sahip olabilir.
Ayırt Etme Gücü
Evlenme ehliyetinin önemli bir unsuru da ayırt etme gücüdür. Ayırt etme gücü, bireyin yaptığı işin anlam ve sonuçlarını kavrayabilme yeteneği olarak tanımlanır. Akıl hastalığı veya zihinsel yetersizlik nedeniyle ayırt etme gücünden yoksun kişiler, hukuken evlenme ehliyetine sahip değildir.
Evlenme Engelleri
Türk Medeni Kanunu, belirli durumlarda evlenmeyi yasaklayan ya da sınırlandıran hükümler getirmiştir. Bu durumlar şunlardır:

• Hısımlık: Üstsoy ve altsoy arasında, kardeşler arasında, amca, dayı, hala ve teyze ile yeğenler arasında evlenme yasaktır.
  
• Önceki Evlilik: Halen evli olan bir kişi başka biriyle evlenemez. Mevcut evlilik sona ermeden yeni bir evlilik yapılması mümkün değildir.
  
• İddet Süresi: Kadının önceki evliliği sona erdiğinde, yeniden evlenebilmesi için 300 günlük bekleme süresine (iddet) uyması gerekir. Ancak, doğum yapması ya da mahkeme kararı ile bu süre kaldırılabilir.
  
• Akıl Hastalığı: Evlenme ehliyetine sahip olabilmek için akıl hastalığının bulunmaması şarttır. Akıl hastalığı, evliliğin taraflara ve topluma zarar verebileceği durumlarda engel teşkil eder.
  

Tespit davası, bir hukuki ilişkinin veya bir hakkın varlığını ya da yokluğunu tespit etmek amacıyla açılan davadır. Türk hukuk sisteminde tespit davaları, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 106. maddesi kapsamında düzenlenmiştir ve hukuki menfaatin korunmasını sağlamak için kullanılır.

1. Bir hakkın veya hukuki durumun varlığını ya da yokluğunu belirlemek.
   
2. Taraflar arasındaki belirsizliği ortadan kaldırmak.
   
3. İleride ortaya çıkabilecek hukuki uyuşmazlıkları önlemek.
   

1. Olumlu Tespit Davası:
   Bir hakkın veya hukuki durumun var olduğunu tespit etmek için açılır.
   • Örneğin: Bir kişinin maliki olduğu bir taşınmaz üzerindeki hakkının tespiti.
     
2. Olumsuz Tespit Davası:
   Bir hakkın veya hukuki durumun var olmadığını tespit etmek için açılır.
   • Örneğin: Borçlu olmadığını ispatlamak amacıyla açılan menfi tespit davası.
     

• Hukuki Menfaatin Bulunması: Tespit davası açılabilmesi için davacının, davaya konu olan durumun tespit edilmesiyle bir hukuki menfaat elde etmesi gerekir.
  
• Maddi Bir Zararın Önlenmesi: Tespit davası, zararın ortaya çıkmasını beklemeden açılabilir. Ancak gelecekte zarar meydana gelecekse bu zarar somut şekilde öngörülmelidir.
  

1. Sonuçları: Tespit davası, yalnızca hukuki durumun varlığını veya yokluğunu ortaya koyar; eda (yerine getirme) veya inşa (değişiklik yapma) sonucuna neden olmaz.
   
2. Yargılama Süreci: Hukuki menfaat ve delillerin değerlendirilmesi sonucunda mahkeme bir karar verir.
   
3. Örneği: Ödenmiş bir borcun tekrar talep edilmesi durumunda, borcun ödendiğinin tespiti için dava açılabilir.
   

• Bir taşınmaz üzerindeki ayni hakkın tespiti,
  
• Borçlu olunmadığının tespiti (menfi tespit),
  
• Sigorta poliçesi kapsamındaki hakların tespiti,
  
• Bir sözleşmenin geçersiz olduğunun tespiti.
  

Çekişmeli boşanma davalarının süresi, davanın karmaşıklığına, tarafların uzlaşma durumuna ve mahkemenin iş yoğunluğuna bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Ancak genel olarak süreç şu şekilde özetlenebilir:

• İlk Derece Mahkemesi Süreci: Çekişmeli boşanma davaları genellikle 1-2 yıl arasında sürer.
  
• İstinaf ve Temyiz Süreci: Taraflardan biri mahkeme kararına itiraz ederse, süreç 1-2 yıl daha uzayabilir.
  

1. Delillerin Toplanması: Tanık ifadeleri, bilirkişi raporları, mesaj kayıtları gibi delillerin toplanması süreyi uzatabilir.
   
2. Tarafların Uzlaşmazlığı: Nafaka, tazminat, velayet gibi konularda uzlaşma sağlanamaması davanın uzamasına neden olur.
   
3. Mahkeme İş Yoğunluğu: Mahkemelerin yoğun olduğu büyük şehirlerde davaların tamamlanması daha uzun sürebilir.
   
4. Tarafların Davranışları: Taraflardan birinin duruşmalara katılmaması veya sürekli itiraz etmesi süreci yavaşlatır.
   

• Delilleri Hazırlayın: Dava açmadan önce gerekli belgeleri, delilleri ve tanık bilgilerini eksiksiz hazırlayın.
  
• Avukat Desteği Alın: Hukuki bir destek almak, dava sürecinin daha etkili ve hızlı yönetilmesini sağlar.
  
• Uzlaşmayı Değerlendirin: Çekişmeli konularda uzlaşma sağlanırsa süreç hızlanabilir.
  

Ad ve soyadı tashihi davaları, kişinin adının veya soyadının değiştirilmesi ya da düzeltilmesi amacıyla açılan davalardır. Bu davalar, Türk Medeni Kanunu’nun 27. maddesine dayanarak, haklı bir nedenin varlığı halinde mahkemeye başvurularak gerçekleştirilir.

1. Haklı Bir Nedenin Var Olması:
   • Adın veya soyadının alay konusu olması,
     
   • Kişinin kültürel, dini veya toplumsal kimliğini yansıtmaması,
     
   • Anlam bozukluğu veya yazım hatası içermesi,
     
   • Kişinin kimlik bilgilerinde resmi belgelerle çelişki yaratması.
     
2. Mahkemeye Başvuru:
   Dava, kişinin ikametgahının bulunduğu yer Asliye Hukuk Mahkemesi'ne açılır.
   
3. Gerekçelerin ve Delillerin Sunulması:
   Haklı nedenler açıkça belirtilmeli, belge veya tanık gibi delillerle desteklenmelidir.
   

1. Dava Dilekçesi Hazırlığı:
   Kişi, ad veya soyadı değişikliğine neden olan haklı gerekçelerini dilekçesinde detaylı şekilde belirtir.
   
2. Delillerin Sunulması:
   • Doğum belgesi, nüfus kayıt örneği, resmi belgeler,
     
   • Tanık beyanları (gerekliyse),
     
   • Yazım hatalarının düzeltilmesi durumunda mevcut belgeler.
     
3. Mahkeme Süreci:
   Hakim, davacının iddialarını dinler, sunulan delilleri inceler ve tanıkların beyanlarını değerlendirir.
   
4. Karar:
   Haklı nedenin varlığı durumunda mahkeme, ad veya soyadı değişikliği talebini kabul eder ve karar nüfus müdürlüğüne bildirilir.
   

• Kişisel Hak: Ad ve soyadı tashihi davaları kişisel haklar kapsamında değerlendirildiği için yalnızca ilgili kişi tarafından açılabilir.
  
• Gizlilik: Genellikle mahkeme duruşmaları gizli yapılır ve özel hayatın gizliliği korunur.
  
• Nüfus Kaydı Güncellemesi: Mahkeme kararı, ilgili nüfus müdürlüğüne gönderilir ve kişinin kimlik bilgileri güncellenir.
  

Türk Medeni Kanunu’na göre, mirasçılar yasal mirasçılar ve atanmış mirasçılar olmak üzere ikiye ayrılır. Yasal mirasçılar, kanundan doğan haklara dayanarak mirastan pay alırlar. İşte yasal mirasçılar ve miras paylarının dağılımı:

1. Birinci Zümre:
   • Altsoy (Çocuklar ve torunlar): İlk sırada mirasçıdır. Çocuklar eşit pay alır. Ölen bir çocuk varsa, onun payı kendi altsoyuna (torunlara) geçer.
     
2. İkinci Zümre:
   • Anne ve Baba: Birinci zümrede mirasçı yoksa, anne ve baba eşit olarak mirasçı olur. Onlardan biri ölmüşse, onun payı kendi altsoyuna (kardeşlere, yeğenlere) geçer.
     
3. Üçüncü Zümre:
   • Büyükbaba ve Büyükanne: Anne ve babanın da hayatta olmadığı durumlarda, büyükbaba ve büyükanneler mirasçı olur. Payları kendi çocuklarına (amca, hala, dayı, teyze) devredilir.
     
4. Devlet:
   • Hiçbir mirasçı bulunmadığında, miras devlete kalır.
     

• Altsoy ile birlikte: Mirasın 1/4’ü eşe, 3/4’ü altsoya aittir.
  
• Anne ve baba ile birlikte: Mirasın 1/2’si eşe, 1/2’si anne ve babaya aittir.
  
• Üçüncü zümre ile birlikte: Mirasın 3/4’ü eşe, 1/4’ü üçüncü zümreye aittir.
  
• Hiç mirasçı yoksa: Mirasın tamamı sağ kalan eşe kalır.
  

• Altsoy: Yasal miras payının 1/2’si
  
• Sağ Kalan Eş: Yasal miras payının 1/4’ü veya 1/2’si
  
• Anne ve Baba: Yasal miras payının 1/4’ü
  

Anlaşmalı boşanma davası, eşlerin evliliklerini karşılıklı olarak anlaşarak sona erdirmek istedikleri durumlarda açılan, Türk Medeni Kanunu’nun 166/3. maddesine dayanan bir boşanma türüdür. Bu dava, çekişmeli boşanmalara göre daha hızlı ve daha az maliyetli bir süreç sunar.
Anlaşmalı Boşanma Davasının Şartları Nelerdir?

1. Evlilik Süresi: Anlaşmalı boşanma davası açabilmek için evliliğin en az bir yıl sürmüş olması gerekir.
   
2. Anlaşmalı Boşanma Protokolü: Eşler, mal paylaşımı, nafaka, velayet ve diğer tüm konularda uzlaşmalı ve bunu yazılı bir protokol ile mahkemeye sunmalıdır.
   
3. Mahkemeye Birlikte Başvuru: Eşler ya birlikte dava açmalı ya da birinin açtığı davayı diğer eş kabul etmelidir.
   
4. Hakimin Onayı: Hakim, tarafların beyanlarını dinleyerek özgür iradeleriyle karar verdiklerinden emin olmalı ve protokolü hukuka uygun bulmalıdır.
   

• Hızlı Süreç: Çekişmeli boşanmalara kıyasla çok daha kısa sürede sonuçlanır, genellikle tek celsede tamamlanır.
  
• Düşük Maliyet: Süreç uzamadığı için hem maddi hem de manevi yük azalır.
  
• Çekişmenin Önlenmesi: Çocukların ve tarafların psikolojik olarak daha az etkilenmesini sağlar.
  

1. Bir avukattan destek alınarak anlaşmalı boşanma protokolü hazırlanır.
   
2. Yetkili Aile Mahkemesi'ne dava dilekçesi ve protokol sunulur.
   
3. Mahkeme tarafından belirlenen duruşmada taraflar hazır bulunarak protokolü onaylar.
   
4. Hakimin kararı ile boşanma gerçekleşir.